Yoksa ikisi de aynı şey mi temelde ?
Yani bir olay olur, senin beklentilerini karşılamayan,
Seni tatmin etmeyen, hatta sende hayal kırıklığı yaratan,
İçini buran, ve birazcık da acıtan...
Herkes aynı şeyi söyler ardından,
"Boşver, takma kafana, canını sıkmaya değmez..."
"Canımı sıkmaya neyin değip neyin değmeyeceğini size mi soracağım yahu !..." demek gelir içinizden,
Ama o kişiyi ya da kişileri kırmamak için söyleyemezsiniz,
Ve acınız 3 kat daha artar...
Halbuki onların da niyeti kötü değildir,
Aslında sizin üzülmenize üzülüyordur onlar da,
Ve kendileri de becerememesine rağmen,
Aynı öğüdü size verirler,
"Boşver..."
Halbuki bence doğru yaklaşım,
"Hayattan ne gelirse, sevgiyle kabul et !".
Ama bu boşvermek değil kesinlikle,
Hayata karşı sonsuz sevgi ve güven duyarak,
Yaşanan herşeyi kabul etmek...
Belki de kendimi kandırıyorum sadece,
Ama bana iyi geliyor...
bence boşvermek rahatlatan bir duygu bazen insanların bunu yapması lazım kabullenmek ise insanın kendisine acıması ve aciz kalması savunacak bir dalı omaması gibi..evet hayattan ne gelirse,sevgiyle kabul et sözü güzel ama uygulanabilirliği zor çünkü insanın başına bazen öyle şeyler gelebilirki an da buna itiraz eder veya savunmasız kalır çünkü insanın tabiatında başına gelebilecekleri sevgiyle kabul etmesi için Mevlana okuması veya yoga yapması lazım diye düşünüyorum.
YanıtlaSil