Bunun cevabı çok basit aslında, ben de yeni farkına vardım, okuduğum bir kitap sayesinde...
Çünkü hepimiz geçmiş ilişkilerimizi, ve o ilişkilerde yaşadıklarımızı yeni ilişkimize taşıyoruz.
Halbuki geçmiş ilişkilerdeki geçmişle ilgili her bağ, yeni ilişkiyi özgürce yaşamayı engelliyor.
Ama hepimiz aynı hatayı yaptık, yapıyoruz, ve ısrarla yapmaya da devam edeceğiz.
Yeni ilişkilere de hep eski bağlarla gelmeye devam ediyoruz.
Geçmiş ilişkilerden pek çok şeyi yeni ilişkilere taşımaya devam ediyoruz.
Bu taşıdıklarımız kimi zaman güvensizlik, kimi zaman kıskançlık, kimi zamansa karşımızdaki kişinin davranışlarına karşı geliştirdiğimiz önyargılar...
Daha önceki ilişkide haksızlığa uğramış olma ihtimali hiç mi yok, tabii ki var.
Ama haksızlık eden kim ?
Önemli olan da bu cevap zaten...
Çünkü haksızlık edenin karşımızdaki kişi değil de, bir türlü kurtulamadığımız, bağımızı koparamadığımız "geçmişimiz" olduğunu anladığımız zaman, işte o an kurtuluş anıdır, mutluluk anıdır, gerçek sevgi anıdır...
Bu yüzden de, bağlanabilmek için önce bağımsız olmak gerekiyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder